Waarom wordt bijna alle schapenwol in Nederland weggegooid? Ik vraag me af wat deze wol zo anders maakt. En hoe kun je deze Nederlandse wol het beste gebruiken?
Om hier meer over te weten te komen laat ik in mijn komende blogberichten verschillende makers aan het woord. Zij zullen je vertellen over hun werk en ervaring met Nederlandse schapenwol.
Maar om te beginnen lees je in deze blog over mijn eigen ervaringen met ruwe wol.
Door Suzanne Scholten
Mijn ervaring met ruwe schapenwol
Ik wist eigenlijk niet goed waar ik aan begon toen ik met een vriendin een aantal schapenvachten ophaalde bij een kleinschalige schapenboer in het midden van het land. We reden met een auto vol uitpuilende vuilniszakken met schapenvachten terug naar huis. De raampjes onderweg open in verband met de stank. De wol was duidelijk nog niet gewassen en kwam zo van de schapen.
Destijds had ik nog weinig ervaring met vilten en spinnen en ruwe wol was helemaal nieuw voor mij. Thuis aangekomen begon het proces van sorteren, spoelen en wassen. De badkamer, souterrain en de tuin werden omgevormd tot wasserij. Het spoelen van de wol deed ik met emmers en in het ligbad. In het souterrain en de tuin legde ik de wol te drogen op grote lakens.
Het wassen van al die wol was veel werk en het werd me teveel om ook alle wol te gaan kaarden. Daarom verwerkte ik een groot deel van de wol direct als vilt en ik spon er op de spintol garen van. Het vilt was hierdoor grover van structuur en de garens waren dikker en onregelmatig. Het is natuurlijk ook maar net hoe en waarvoor je de wol wilt gebruiken. Van het garen breide ik later een trui.
De werkwijze zonder het kaarden ging best goed. Misschien omdat de wol die ik gebruikte zachte vezels en een fijne structuur had. Maar zou dit ook mogelijk zijn met grovere wol, zoals die uit de Nederlandse veeteelt?
De waarde van Nederlandse schapenwol
Het is bijna niet te geloven, maar nagenoeg alle Nederlandse wol uit de veeteelt wordt weggegooid. De schapen worden gehouden voor het vlees, de melk en om het gras kort te houden. En de wol is een restproduct wat financieel nauwelijks iets oplevert.
Dat komt onder meer doordat de industrie voor het wassen, kaarden en spinnen van wol in Nederland grotendeels is verdwenen. En de Nederlandse wol is wat grover van structuur en daardoor bewerkelijker en niet voor alle doeleinden geschikt. Voorheen werd de wol nog wel naar China geëxporteerd, maar in de coronacrisis werden de transportkosten daarvoor te hoog. Hierdoor verdwijnt nu meer dan 90% van de 1,5 miljoen kilo wol jaarlijks in de verbrandingsovens.
Verschillende initiatieven en makers willen dit veranderen. Zij onderzoeken de mogelijkheden van deze Nederlandse wol en verwerken het tot diverse producten. Zo kan de wol gebruikt worden in de bouw- en meubelindustrie. Maar ook voor andere producten en op kleinere schaal is de wol een waardevol product.
Ik ben benieuwd naar hoe de Nederlandse wol anders en uniek is. Vraagt het een andere werkwijze? Hoe zijn de vezels en structuur? Hoe is de kleur? En kunnen we deze wol gemakkelijk ergens zelf ophalen? Om hier meer over te weten te komen laat ik in mijn komende blogberichten verschillende makers aan het woord. Zij zullen je meer vertellen over hun werk en ervaringen met de Nederlandse schapenwol.
Lees ook mijn blogartikel over Duurzaam textiel.
Volg deze blog via RSS Feed of volg Vezel op Instagram en Facebook.
Pingback: Ruwe schapenwol - HALLOAFIJN